Αναδιοργάνωση του Ερασιτεχνικού Αθλητισμού – Ώρα να Τελειώνουμε με τον «Μεσαίωνα»

Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός στην Ελλάδα βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

Η νομοθεσία, οι πρακτικές των ομοσπονδιών και η εισαγωγή εργαλείων όπως το πρόγραμμα «Χίλων» έχουν καταστήσει τη λειτουργία των σωματείων ασύμφορη και δυσλειτουργική.
Ο «Χίλων», αντί να αποτελεί ένα μέσο εκσυγχρονισμού και διαφάνειας, ενισχύει τον στραγγαλισμό των σωματείων και διαιωνίζει τη λογική του γραφειοκρατικού ελέγχου. Ήρθε η ώρα να ανατρέψουμε αυτό το απαρχαιωμένο μοντέλο και να θέσουμε τις βάσεις για μια ριζική αναδιοργάνωση.

O Xίλων ένα πρόχειρο εργαλείο που ενισχύει την διαφθορά και την ανισότητα αφου δημιουργήθηκε βιαστικά  στην κρίση COVID απο Αυγενάκη & Μαυρωτά ως μια κακή ανεπαρκή παρουσίαση σε powerpoint.

Το πρόγραμμα «Χίλων» παρουσιάστηκε ως μια καινοτομία για την αξιολόγηση και καταγραφή των αθλητικών σωματείων, αλλά στην πράξη μετατράπηκε σε έναν γραφειοκρατικό εφιάλτη.
Αντί να παρέχει στήριξη και διευκολύνσεις στα σωματεία, επέβαλε νέες, εξοντωτικές απαιτήσεις:

1. Υπερβολική γραφειοκρατία: Οι σύλλογοι αναγκάζονται να αφιερώνουν αμέτρητες ώρες στη συγκέντρωση εγγράφων, καταστατικών και δικαιολογητικών.
2. Οικονομική επιβάρυνση: Η διαρκής απαίτηση για συνδρομές, εγγραφές και πιστοποιήσεις καταστρέφει την οικονομική τους αυτονομία.
3. Αδιαφορία για την πραγματικότητα των ερασιτεχνικών σωματείων: Το πρόγραμμα δεν λαμβάνει υπόψη του τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα σωματεία, ιδιαίτερα στις απομακρυσμένες περιοχές.

Η φιλοσοφία του «Χίλων» δεν είναι προσανατολισμένη στην ενίσχυση του αθλητισμού, αλλά στον έλεγχο και στη συγκέντρωση εξουσίας στις ομοσπονδίες μέσω της Γ.Γ.Α.

Ο Στραγγαλισμός των Σωματείων

Τα ερασιτεχνικά  σωματεία στραγγαλίζονται καθημερινά  τα οποία  αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του ερασιτεχνικού αθλητισμού, έχουν γίνει θύματα ενός συστήματος που προωθεί τη γραφειοκρατία και την οικονομική εξάρτηση του μέσα και του θέλω.
Η απαίτηση για εγγραφές, συνδρομές και ετήσιες «εισφορές» στις ομοσπονδίες είναι μια πρακτική που δεν έχει καμία θέση σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα,και ο Χίλων θα έπρεπε ν ατο προβλέψει αυτό,αλλα ο σκοπός του ήταν άλλος.

Στην Ευρώπη, τα σωματεία λαμβάνουν κρατική στήριξη και απαλλάσσονται από παρόμοιες υποχρεώσεις.

Οι ομοσπονδίες πρέπει να λειτουργούν ως συνεργάτες των σωματείων και όχι ως δυνάστες τους.

Άλλωστε η ύπαρξη μιας ομοσπονδίας έχει ενα σκοπό μόνο την προστασία των σωμματείων την ασφάλεια και την αναπτυξη των αθλημάτων,την ευημερία, καλλιέργεια και εξέλιξη των αθλητών τους!

Αντίθετα, στην Ελλάδα:

• Τα σωματεία αντιμετωπίζονται ως πηγές εσόδων, όχι ως φορείς ανάπτυξης.
• Η έλλειψη “ΧΙΛΩΝ”επιχορηγήσεων τα αναγκάζει να βασίζονται αποκλειστικά στις συνδρομές των μελών τους,που ειναι ανεπίτρεπτο.
• Οι διοικητικές απαιτήσεις γίνονται ολοένα και πιο εξωφρενικές, καθιστώντας τη λειτουργία τους πρακτικά αδύνατη και καταστροφική για τα σωματεία και τους αθλητές.

Έχουμε Προτάσεις Αναδιοργάνωσης

Για να βγούμε από αυτό το αδιέξοδο, απαιτούνται ριζοσπαστικές αλλαγές.
Ορισμένες από τις προτάσεις που μπορούν να οδηγήσουν τον ερασιτεχνικό αθλητισμό σε μια νέα εποχή είναι οι εξής:

1. Κατάργηση του Συστήματος Εγγραφών και Εισφορών

Οι εγγραφές και οι ετήσιες εισφορές στις ομοσπονδίες  απο τα σωμματεία πρέπει να καταργηθούν άμεσα.
Οι ομοσπονδίες θα πρέπει να χρηματοδοτούνται απευθείας από τον κρατικό προϋπολογισμό, με διαφάνεια και αυστηρή λογοδοσία,που είναι ο ΧΙΛΩΝ;.

2. Απλοποίηση της Γραφειοκρατίας

Οποιοδήποτε πρόγραμμα, όπως ο «Χίλων»,πρέπει να απλοποιηθεί ριζικά άν όχι να καταργηθεί,γιατί είναι παθητικός.
Η καταγραφή των σωματείων μπορεί να γίνεται με μια απλή διαδικασία ηλεκτρονικής υποβολής, χωρίς την απαίτηση δεκάδων εγγράφων,’οπως γινόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Το έξυπνο Μητρώο είναι απο την κατασκευή του προβληματικό ελεγχόμενο μεθοδευμένα.
Η υπαρξή του δεν έιναι ο θάνατος της γραφειοκρατίας αλλα η αναγεννημένη γραφειοκρατία σε ηλεκτρονική  έκδοση,όπως ισχύει σήμερα.
Που ακούστηκε να κλείνουν τα Έξυπνα Μητρώα του Αυγενάκη με διορίες & προθεσμίες!

3. Άμεσες Επιχορηγήσεις στα Σωματεία

Το κράτος πρέπει να παρέχει ετήσιες πραγματικές επιχορηγήσεις στα σωματεία που παράγουν έργο, βάσει διαφανών κριτηρίων και όχι εικονικών δεικτών προκατασκευασμένων.
Αυτή η πολιτική εφαρμόζεται ήδη σε χώρες όπως η Γαλλία και η Σουηδία, όπου τα σωματεία έχουν τη δυνατότητα να επικεντρωθούν αποκλειστικά στην ανάπτυξη των αθλητών τους.

4. Ανεξαρτησία των Σωματείων από τις Ομοσπονδίες

Τα σωματεία πρέπει να έχουν μεγαλύτερη αυτονομία στη λειτουργία τους και σεβασμό στο έργο τους.
Οι ομοσπονδίες θα πρέπει να περιοριστούν στον ρόλο του συντονισμού και της οργάνωσης διοργανώσεων αυστηρά  και  όχι στο κέρδος και στη διαχείριση των οικονομικών τους.

5. Εκσυγχρονισμός της Νομοθεσίας

Ο αθλητικός νόμος  Αυγενάκη πρέπει να αναθεωρηθεί συνολικά, με στόχο τη στήριξη του ερασιτεχνικού αθλητισμού και οχι την εξόντωση του.

‘Εχει τρύπες και εμπόδια,λειτουργεί ως τροχοπέδη του αθλητισμού.

Η νέα νομοθεσία πρέπει να εστιάζει στη διευκόλυνση των σωματείων, την ενίσχυση των αθλητών και την προώθηση της συμμετοχής στον αθλητισμό κάτι πού μέχρι σήμερα δεν συμβαίνει.

6. Προώθηση Ιδιωτικής Χορηγίας

Η θέσπιση φορολογικών κινήτρων για ιδιώτες και επιχειρήσεις που χορηγούν σωματεία μπορεί να ενισχύσει σημαντικά τη χρηματοδότηση του αθλητισμού.

Ένα Μέλλον Χωρίς Μεσαίωνα μόνο με τις αλλαγές υπέρ των σωματείων  του ερασιτεχνικού αθλητισμού και όχι των Ομοσπονδιών.

Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός δεν χρειάζεται άλλο έναν «Χίλων» και ΄ το έξυπνο Μητρώο του Αυγενάκη ή οποιοδήποτε άλλο εργαλείο που ενισχύει την γραφειοκρατία και τον έλεγχο για πολιτικούς σκοπούς.

Χρειάζεται απλότητα, διαφάνεια και υποστήριξη.

Με τις κατάλληλες αλλαγές, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα σύστημα που να προωθεί τον Ερασιτεχνικό αθλητισμό, αντί να τον καταπιέζει.

Αν συνεχίσουμε να αγνοούμε τα προβλήματα και να συντηρούμε το σημερινό καθεστώς, θα καταλήξουμε να αποχαιρετήσουμε οριστικά τον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει άλλον έναν πυλώνα πολιτισμού και κοινωνικής συνοχής.
Ήρθε η ώρα για δράση.