Αυτό δεν είναι νομοσχέδιο.
Είναι επίσημη ληστεία με τη σφραγίδα του κράτους.

Κάθε μέρα, ευάλωτοι άνθρωποι πετιούνται στους δρόμους με μία νομική αδιαφορία που θυμίζει εγκληματική αμέλεια.
Τα funds, με την ευλογία μιας κυβέρνησης που παίζει το ρόλο του μεσάζοντα στη διακίνηση ακινήτων, αρνούνται να δώσουν χρόνο, αρνούνται να δεχτούν ρυθμίσεις, αρνούνται ακόμα και την στοιχειώδη ανθρώπινη χάρη.

Ο Εξωδικαστικός Μηχανισμός είναι Ένα Αστείο Χωρίς Αστείο

Λέγεται “εξωδικαστικός”, αλλά στη πραγματικότητα είναι ένας μηχανισμός που δεν εξυπηρετεί κανέναν — εκτός από τους δανειστές.

Οι δανειολήπτες ζητούν αναστολή, ζητούν λίγο αέρα για να μπουν στο πρόγραμμα, αλλά τα funds τους πετάνε έξω πριν καν προλάβουν να πάρουν ανάσα.

Γιατί;

Γιατί δεν υπάρχει καμία πραγματική πρόθεση να σωθούν οι άνθρωποι.
Γιατί το κράτος επιτρέπει στους ληστές να δρουν με ατιμωρησία.
Γιατί ο μηχανισμός είναι σκόπιμα σχεδιασμένος να ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΕΙ.

Το Ψέμα της “Προστασίας”

Ο πρωθυπουργός λέει πως “τα αποτελέσματα μας δικαιώνουν”.
Ποια αποτελέσματα;
Τους χιλιάδες ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς;
Τις οικογένειες που χάνουν τις στέγες τους ενώ προσπαθούν να μπουν στον μηχανισμό;
Την συστηματική άρνηση των funds να δεχτούν ρυθμίσεις, παρόλο που το κράτος κάνει τα στραβά μάτια;

Αυτό δεν είναι πολιτική.
Είναι συνενοχή σε οργανωμένη κλοπή.

Η Αηδία της Ψευτο-Λύσης

Και τώρα, όταν η καταστροφή έχει ήδη συμβεί, μας λένε για έναν “Φορέα Απόκτησης και Επαναμίσθωσης”. Δηλαδή:

1. Τα funds κλέβουν τα σπίτια σε τιμές πλειστηριασμού.

2. Το κράτος τα αγοράζει από αυτούς (με τα λεφτά μας).

3. Και μετά μας τα νοικιάζει πίσω—με ενοίκιο.

Αυτό λέγεται διπλή απάτη.

Αντίσταση ή Κατάρρευση;

Οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί.
Οι οικογένειες δεν είναι “ζημίες” για τα funds.
Κάθε σπίτι που χάνεται είναι μια ζωή που καταρρέει, μια κοινωνία που διαλύεται.
Αλλά η κυβέρνηση δεν νοιάζεται.

Γιατί αν νοιαζόταν:

• Θα αναλάμβανε δράσηεναντίον των funds που αρνούνται ρυθμίσεις.
• Θα έβαζε πραγματικές ποινέςγια καταχρηστικές πρακτικές.
• Θα έδινε αυτόματη αναστολήσε όσους προσπαθούν να μπουν στον μηχανισμό.

Αντί για αυτά, μας σερβίρουν νομοθετικά τρικ, ενώ ταυτόχρονα παραδίδουν την ιδιοκτησία της χώρας σε αδίστακτους κερδοσκόπους.

Δεν πρόκειται για οικονομική πολιτική.
Πρόκειται για συστημική βία εναντίον των πολλών.

Και όσο η κυβέρνηση συνεχίζει να παίζει το θέατρο της “προστασίας”, οι άνθρωποι χάνουν τα πάντα.

Και αυτό δεν είναι απλά σκάνδαλο.
Είναι έγκλημα.