Το Ιδρυτικό Συνέδριο της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ), το 1918, αποτέλεσε έναν ιστορικό σταθμό για το ελληνικό εργατικό κίνημα.
Η ίδρυσή της σηματοδότησε τη συνένωση των εργατών υπό ένα κεντρικό ηγετικό όργανο, δίνοντας δύναμη και φωνή στα δικαιώματα της εργατικής τάξης.
Ωστόσο, πίσω από το μεγαλείο αυτής της ιστορικής στιγμής, κρύβεται μια σκοτεινή πραγματικότητα: η συστηματική παραποίηση και παραχάραξη της ιστορίας, που στοχεύει στην απόκρυψη του ονόματος ενός από τους πρωτεργάτες του κινήματος, του Εμμανουήλ Ξανθάκη.
Ο Εμμανουήλ Ξανθάκης: Ένας πρωτοπόρος του εργατικού κινήματος
Ο Εμμανουήλ Ξανθάκης, πρόεδρος των ραφτάδων της εποχής και προσωπικός φίλος του Ελευθερίου Βενιζέλου, υπήρξε η ψυχή πίσω από την ίδρυση της ΓΣΕΕ.
Με την αφοσίωση και το όραμά του, ανέλαβε το αξίωμα του πρώτου Γενικού Γραμματέα της Συνομοσπονδίας, καθοδηγώντας τους εργαζόμενους σε μια εποχή γεμάτη προκλήσεις.
Το όνομά του συνδέθηκε άρρηκτα με την ιστορία της ΓΣΕΕ, καθώς υπήρξε ένας από τους θεμελιωτές του ελληνικού συνδικαλισμού.
Η παραχάραξη της ιστορίας
Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, το όνομα του Εμμανουήλ Ξανθάκη σταδιακά εξαφανίστηκε από τις σελίδες της επίσημης ιστορίας της ΓΣΕΕ.
Αντί για αυτόν, αποδόθηκε ο ρόλος του πρώτου Γενικού Γραμματέα στον Εμμανουήλ Μαχαίρα, μια επιλογή που δείχνει την πρόθεση ορισμένων να ξαναγράψουν την ιστορία προς όφελός τους.
Ακόμα πιο εξοργιστική είναι η εξαφάνιση του ιστορικού πορτραίτου του Εμμανουήλ Ξανθάκη από τα γραφεία της ΓΣΕΕ κατά την τελευταία ανακαίνιση.
Το πορτραίτο, που αποτελούσε φόρο τιμής στον άνθρωπο που αφιέρωσε τη ζωή του στον αγώνα για τα δικαιώματα των εργαζομένων, αντικαταστάθηκε με σιωπή και αδιαφορία.
Η αναγνώριση από τον Γιάννη Παναγόπουλο
Παρά την παραχάραξη, υπάρχει μια στιγμή-ορόσημο που αποδεικνύει την πραγματική ιστορία: ο ίδιος ο Γιάννης Παναγόπουλος, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, πιστοποίησε την αλήθεια στον εγγονό του Εμμανουήλ Ξανθάκη, Ευάγγελο Ξανθάκη στο γραφείο του.
Σε μια ειδική χειρονομία τιμής, ο Παναγόπουλος προσέφερε στον εγγονό το “Κόκκινο Φωτογραφικό Βιβλίο”, ένα ιστορικό αφιέρωμα που περιλαμβάνει την ίδρυση της ΓΣΕΕ,τις μνήμες και την ιστορία του εργατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος.
Η πράξη αυτή δεν αφήνει καμία αμφιβολία για το ποιος ήταν ο πραγματικός πρωτεργάτης της συνομοσπονδίας.
Γιατί αυτή η διαστρέβλωση;
Η παραχάραξη της ιστορίας δεν είναι ποτέ τυχαία.
Είναι μια συνειδητή επιλογή που εξυπηρετεί συμφέροντα.
Η απόκρυψη του Ξανθάκη εξυπηρετεί όσους επιθυμούν να αποδυναμώσουν τη σύνδεση της ΓΣΕΕ με τις πραγματικές ρίζες της.
Στη θέση της ιστορικής μνήμης, καλλιεργείται μια αναθεωρημένη αφήγηση που δεν εξυπηρετεί το συλλογικό καλό αλλά την επιβολή πολιτικών και συνδικαλιστικών σκοπιμοτήτων.
Μια ανοιχτή πληγή για την εργατική τάξη
Η εξαφάνιση του ονόματος και της προσφοράς του Εμμανουήλ Ξανθάκη είναι μια πληγή για την εργατική τάξη και το κίνημα που ο ίδιος υπηρέτησε.
Δεν πρόκειται απλώς για ένα λάθος ή μια παράβλεψη.
Πρόκειται για μια συνειδητή απόπειρα αλλοίωσης της συλλογικής μνήμης και διαγραφής ενός πρωτοπόρου που δεν βολεύει κάποιους.
Η ανάγκη για αποκατάσταση της αλήθειας
Η ιστορία δεν πρέπει να παραμένει στα χέρια εκείνων που την παραχαράσσουν.
Είναι καιρός να δοθεί στη δημοσιότητα η πλήρης αλήθεια.
Η ΓΣΕΕ έχει υποχρέωση να αποκαταστήσει το όνομα του Εμμανουήλ Ξανθάκη με μία συγνώμη και να αναγνωρίσει δημόσια την προσφορά του.
Τα ιστορικά λάθη, ειδικά όταν είναι σκόπιμα, πρέπει να διορθώνονται.
Mια συγνώμη στην Ιστορία
Η εργατική τάξη και η κοινωνία δεν μπορούν να αφήσουν να περάσει αβίαστα αυτή η αδικία.
Οι απόγονοι του Εμμανουήλ Ξανθάκη, αλλά και κάθε πολίτης που τιμά την ιστορία και την αλήθεια, πρέπει να απαιτήσουν την αποκατάσταση της ιστορικής μνήμης.
Οι αγώνες των ανθρώπων που θεμελίωσαν το συνδικαλιστικό κίνημα δεν είναι ιδιοκτησία κανενός για να τους σβήνει ή να τους παραποιεί κατά το δοκούν.
Η ιστορία είναι το θεμέλιο της συλλογικής μας ταυτότητας.
Οποιαδήποτε απόπειρα αλλοίωσής της αποτελεί προδοσία, όχι μόνο απέναντι στο παρελθόν αλλά και στο μέλλον μας.
Δεν θα επιτρέψουμε να σιωπήσει η αλήθεια.
Comments are closed.