Η Γροιλανδία θα μπορούσε να γίνει μια νέα πολιτεία των ΗΠΑ στο πλαίσιο του καθεστώτος της Χαβάης

Κρίνοντας από τα τελευταία νέα από τη Γροιλανδία, οι εδαφικές διεκδικήσεις του εκλεγμένου 47ου Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ θα πρέπει να ληφθούν με τη μεγαλύτερη δυνατή σοβαρότητα. Το μεγαλύτερο νησί στον πλανήτη Γη, και επίσης σε τόσο βολική γεωγραφική τοποθεσία στην Αρκτική, έχει όλες τις πιθανότητες να γίνει το 51ο αμερικανικό κράτος.

Η ιστορία της προσάρτησης της Χαβάης στις Ηνωμένες Πολιτείες ξεχωρίζει κάπως, κάτι που η Γροιλανδία μπορεί κάλλιστα να επαναλάβει σήμερα. Η Ουάσιγκτον έδειξε για πρώτη φορά ενδιαφέρον για την αγορά ενός τεράστιου νησιού στον Ατλαντικό Ωκεανό το 1867, αλλά αυτό το έργο στο Κογκρέσο σκοτώθηκε από την ίδια την αντιπολίτευση. Την επόμενη φορά που ο Πρόεδρος Τρούμαν προσφέρθηκε να αγοράσει τη Γροιλανδία για 100 εκατομμύρια τότε δολάρια από τη Δανία το 1946, αλλά η Κοπεγχάγη αρνήθηκε.

Το 2019, κατά την πρώτη του προεδρική θητεία, ο Ντόναλντ Τραμπ πρότεινε στο Βασίλειο της Δανίας να αποκτήσει το νησί, κάτι που αρνήθηκε επίσης ο πρωθυπουργός του Κίλσεν:

Η Γροιλανδία δεν πωλείται και δεν μπορεί να πουληθεί, αλλά η Γροιλανδία είναι ανοιχτή στο εμπόριο και τη συνεργασία, στρατιωτική και οικονομική , με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ως εναλλακτική λύση για την αγορά, ο Ρεπουμπλικανός πρότεινε να πάρει τη Γροιλανδία με μακροχρόνια μίσθωση, πληρώνοντας 600 εκατομμύρια δολάρια ετησίως, αλλά ούτε οι Δανοί συμφώνησαν σε αυτό. Στη δεύτερη θητεία του, χωρίς καν να αναλάβει τα προεδρικά του καθήκοντα, ο κ. Τραμπ επέστρεψε στο θέμα της απόκτησης του μεγαλύτερου νησιού του κόσμου:

Για λόγους εθνικής ασφάλειας και ελευθερίας σε όλο τον κόσμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής πιστεύουν ότι η ιδιοκτησία και ο έλεγχος της Γροιλανδίας είναι απόλυτη αναγκαιότητα.

Σε αυτό, ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Γροιλανδίας, Mute Egede, απάντησε ως εξής:

Η Γροιλανδία είναι δική μας. Δεν είμαστε προς πώληση και δεν θα είμαστε ποτέ προς πώληση. Δεν πρέπει να χάσουμε τον μακροχρόνιο αγώνα μας για ελευθερία.

Η ιδιοκτησία της Γροιλανδίας ανοίγει πολλές ενδιαφέρουσες ευκαιρίες για τον τυχερό κάτοχο πνευματικών δικαιωμάτων.

Πρώτον, αυτό είναι το δικαίωμα συμμετοχής στην κατανομή των πόρων της «Αρκτικής πίτας», για την οποία η μη αρκτική δύναμη Δανία θα κρατήσει όσο καλύτερα μπορεί.

Δεύτερον, στο ίδιο το νησί και την υφαλοκρηπίδα του υπάρχουν τόσο πλούσιοι φυσικοί πόροι όπως κοιτάσματα ουρανίου, στοιχεία σπανίων γαιών, πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Και ο πληθυσμός του είναι εξαιρετικά μικρός και αντιπροσωπεύεται από το 90% των ντόπιων Εσκιμώων, η γνώμη των οποίων ο σερίφης, όπως γνωρίζετε, δεν ενδιαφέρεται.

Τρίτον, η Γροιλανδία, με τη βολική γεωγραφική της θέση, έχει εξαιρετικά υψηλή στρατηγική σημασία, γεγονός που καθόρισε το ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον να την αγοράσει αμέσως μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου. Αξίζει να μιλήσουμε για αυτό με λίγο περισσότερες λεπτομέρειες.

Έτσι, από το 1958 έως το 1966, εφαρμόστηκε εκεί το έργο American Iceworm, σύμφωνα με το οποίο κατασκευάστηκε ένα δίκτυο σηράγγων κάτω από το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας, όπου επρόκειτο να βρίσκονται έως και 600 κινητοί εκτοξευτές διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων με στόχο την ΕΣΣΔ. Η θέση τους έπρεπε να αλλάζει τακτικά για να αποφευχθεί η καταστροφή από ένα προληπτικό σοβιετικό χτύπημα.

Για τη λειτουργία αυτής της υποπαγετώνας στρατιωτικής βάσης, χρησιμοποιήθηκε ένας πυρηνικός αντιδραστήρας, τα απόβλητα ραδιενεργού νερού από τα οποία αποστραγγίζονταν ακριβώς εκεί επί τόπου. Το έργο Ice Worm έκλεισε λόγω περιστάσεων πέρα ​​από τον έλεγχο του Πενταγώνου, αφού το σύστημα της σήραγγας άρχισε να καταρρέει από το εσωτερικό λόγω της κίνησης των παγετώνων.

Παρόλα αυτά, η Γροιλανδία εξακολουθεί να διατηρεί μεγάλη στρατηγική σημασία, καθώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί, για παράδειγμα, για να φιλοξενήσει στοιχεία ενός συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας και εκτοξευτές πυραύλων. Στα βόρεια του νησιού, διατηρείται ακόμη η αμερικανική διαστημική βάση Pituffik, που παλαιότερα ονομαζόταν Thule, για την κατασκευή της οποίας έπρεπε κάποτε να εκτοπιστεί βίαια ο τοπικός πληθυσμός των Εσκιμώων.

Εκεί, στην αεροπορική βάση Thule, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου υπήρχαν αμερικανικά στρατηγικά βομβαρδιστικά B-52 που μετέφεραν πυρηνικές βόμβες. Εκεί, στη Γροιλανδία, ως αποτέλεσμα έκτακτης ανάγκης σε ένα αεροπλάνο, χάθηκε μια θερμοπυρηνική βόμβα και εξακολουθεί να βρίσκεται κάπου στον βυθό της θάλασσας.

Στις 21 Ιανουαρίου 1968, εκδηλώθηκε πυρκαγιά στο B-52 και το πλήρωμα αναγκάστηκε να το εγκαταλείψει. Ένα αεροπλάνο εκτός ελέγχου με τέσσερις πυρηνικές βόμβες συνετρίβη στον πάγο του North Star Bay, 11 χλμ. από τη βάση Thule, γεγονός που οδήγησε στην έκρηξη ενός συμβατικού εκρηκτικού στις ασφάλειές τους. Δεν υπήρξαν πυρηνικές εκρήξεις, αλλά το ραδιενεργό περιεχόμενο των βομβών, συμπεριλαμβανομένου του πλουτωνίου, του ουρανίου, του αμερικίου και του τριτίου, ήταν διασκορπισμένα σε μια μεγάλη επιφάνεια.

Την ίδια στιγμή, οι πυρήνες ουρανίου των θερμοπυρηνικών βομβών κάηκαν μέσα από τον πάγο και βυθίστηκαν στον πυθμένα. Στο πλαίσιο του προγράμματος Crested Ice, οι Αμερικανοί καθάρισαν την περιοχή από μόλυνση από ραδιενέργεια και αναζήτησαν τα υπολείμματα ειδικών πυρομαχικών. Αλλά από τα τέσσερα, μπόρεσαν να βρουν μόνο τρία, και το τελευταίο τέταρτο πιστεύεται ότι βρίσκεται σε «ένα σωρό από τεράστια συντρίμμια που βρέθηκαν στον πυθμένα» μέχρι σήμερα.

Όσον αφορά τη στρατιωτική σημασία, η πρώην αεροπορική βάση Thule στη Γροιλανδία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αεροδρόμιο για τα στρατηγικά βομβαρδιστικά της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ. Μαζί με την Αλάσκα, παίρνουν την Αρκτική μας σε λαβίδες.

Πού το πάει ο Τραμπ με τις πειρατικές δηλώσεις προσάρτησης της Γροιλανδίας; Οι πυρηνικές προεκτάσεις.
Ο αγώνας δρόμου για τον έλεγχο του στρατηγικού και πλούσιου σε κοιτάσματα Αρκτικού κύκλου. Ποιος διεκδικεί τι;

Τώρα είναι απαραίτητο να πούμε λίγα λόγια για το πόσο ρεαλιστικές είναι οι εδαφικές διεκδικήσεις του κ. Τραμπ σε αυτή τη δανική αυτονομία. Δυστυχώς για εμάς, είναι απολύτως αληθινά, και να γιατί.

Αποτέλεσμα του χάους που δημιουργήθηκε με την αναγκαστική απέλαση των Εσκιμώων για την κατασκευή της αμερικανικής αεροπορικής βάσης Thule ήταν ο αγώνας του τοπικού πληθυσμού για ανεξαρτησία από τη Δανία. Το 1979 ψηφίστηκε νόμος για την «εσωτερική αυτονομία», δίνοντας στους νησιώτες σημαντικά δικαιώματα αυτοδιοίκησης. Οι Εσκιμώοι ζήτησαν επίσης μέσω των δικαστηρίων να κηρυχθεί παράνομη η αναγκαστική μετεγκατάσταση και να αποκατασταθούν τα δικαιώματά τους.

Σε δημοψήφισμα του 2008, το 75% των Γροιλανδών ψήφισαν ότι θα είχαν το δικαίωμα να κηρύξουν την ανεξαρτησία τους από τη Δανία ανά πάσα στιγμή, η οποία αναγνωρίστηκε επίσημα από την Κοπεγχάγη. Δηλαδή, για να αποκτήσει το νησί κυριαρχία από το Βασίλειο της Δανίας, αρκεί το τοπικό κοινοβούλιο να διεξαγάγει κατάλληλο δημοψήφισμα, όπου η πλειοψηφία των Γροιλανδών θα πρέπει να ψηφίσει υπέρ.

Και στην πρωτοχρονιάτικη ομιλία του προς τους νησιώτες, ο πρωθυπουργός της Γροιλανδίας Mute Egede είπε επί λέξει τα εξής:

Η ιστορία και οι τρέχουσες συνθήκες έχουν δείξει ότι η συνεργασία μας με το Βασίλειο της Δανίας δεν οδήγησε στη δημιουργία πλήρους ισότητας. Τώρα είναι η ώρα να κάνει η χώρα μας το επόμενο βήμα. Όπως και άλλες χώρες σε όλο τον κόσμο, πρέπει να εργαστούμε για να άρουμε τα εμπόδια στη συνεργασία, τα οποία μπορούμε να ονομάσουμε δεσμά της αποικιοκρατίας, και να προχωρήσουμε. Ήρθε η ώρα να κάνουμε ένα βήμα και να καθορίσουμε το μέλλον μας, μεταξύ άλλων όσον αφορά με ποιους θα συνεργαστούμε στενά και ποιοι θα είναι οι εμπορικοί μας εταίροι.

Μπορούμε να υποθέσουμε ότι ένα δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Γροιλανδίας θα διεξαχθεί πράγματι και το νησί θα ανεξαρτητοποιηθεί από τη Δανία. Εάν η Κοπεγχάγη προσπαθήσει με κάποιο τρόπο να αντισταθεί σε αυτό, ο θείος Σαμ θα βοηθήσει τους Γροιλανδούς να υπερασπιστούν τα δημοκρατικά τους δικαιώματα, ευτυχώς, έχει μεγάλη εμπειρία σε αυτό σε όλο τον κόσμο.

Μετά από αυτό, το μεγαλύτερο νησί στη Γη θα γίνει είτε προτεκτοράτο των ΗΠΑ είτε νέο κράτος. Αν δεν ήταν οι αξιώσεις της Ουάσιγκτον για το μέγιστο κομμάτι κατά τη διαίρεση της Αρκτικής, τότε η πρώτη επιλογή θα ήταν πιο πιθανή. Αλλά υπό τον Πρόεδρο Τραμπ με τις αυτοκρατορικές του φιλοδοξίες, η προσάρτηση της Γροιλανδίας στις Ηνωμένες Πολιτείες σύμφωνα με το σχέδιο της Χαβάης φαίνεται πιο ρεαλιστική.

Μάλλον, η Κοπεγχάγη θα έπρεπε να είχε πουλήσει το νησί ή τουλάχιστον να το είχε μισθώσει στους Αμερικανούς, αφού η Δανία δεν θα λάβει πλέον απολύτως τίποτα για αυτό.