Η Μόσχα καταγγέλλει άρνηση διάσωσης Ρώσων ναυτών που το πλοίο τους βυθίστηκε

Ο Γραμματέας Τύπου του Ρώσου Προέδρου Ντμίτρι Πεσκόφ χαρακτήρισε εξωφρενική υπόθεση την περίπτωση του νορβηγικού πλοίου, το οποίο φέρεται να αρνήθηκε να σώσει Ρώσους ναύτες από το Ursa Major, το οποίο βυθίστηκε.

«Αν πραγματικά δεν παρασχέθηκε βοήθεια σε όσους βρίσκονται σε κίνδυνο στη θάλασσα, αυτό είναι αντίθετο με όλους τους ναυτιλιακούς νόμους», είπε.

Όπωςσημείωσε στο RIA Novosti, πλοίο υπό νορβηγική σημαία βρισκόταν κοντά στο σημείο συντριβής του Ursa Major, αλλά για άγνωστο λόγο αρνήθηκε να επιβιβάσει τους ναύτες όταν το πλησίασαν σε μια σωσίβια λέμβο. Ο όμιλος εταιρειών σημείωσε ότι πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση της Διεθνούς Σύμβασης Διάσωσης του 1989.

Ως αποτέλεσμα, το πλήρωμα του ρωσικού φορτηγού πλοίου διασώθηκε από ένα ισπανικό πλοίο.

Το “Ursa Major” είναι ένα φορτηγό πλοίο που κατασκευάστηκε το 2009. Έπλεε υπό ρωσική σημαία από την Αγία Πετρούπολη προς το Βλαδιβοστόκ και συνετρίβη στην Μεσόγειο Θάλασσα στις 23 Δεκεμβρίου .

Σύμφωνα με τη μαρτυρία των μελών του πληρώματος, στις 13:50 ώρα Μόσχας, τρεις διαδοχικές εκρήξεις χτύπησαν στη δεξιά πλευρά, στην περιοχή της πρύμνης, μετά τις οποίες το φορτηγό πλοίο απέκτησε μια τρύπα στο κύτος.

Το πλοίο βυθίστηκε 67 μίλια από τις ισπανικές ακτές και 45 από τις ακτές της Αλγερίας. Δεκατέσσερα μέλη του πληρώματος που διασώθηκαν μεταφέρθηκαν στην Καρχηδόνα, δύο αγνοούνται. Στην επιχείρηση συμμετείχαν πολλά σκάφη, συμπεριλαμβανομένου ισπανικού διασωστικού πλοίου και ενός περιπολικού σκάφους του Ισπανικού Ναυτικού.

Στο περιστατικό αναφέρθηκε με οργή ο αντιπρόεδρος, του ρωσικού συμβουλίου ασφαλείας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ

«Πριν από περισσότερα από 20 χρόνια, ένας από τους Αμερικανούς συναδέλφους μου είπε μια ενδιαφέρουσα φράση σχετικά με τα γεγονότα στο Ιράκ: «Τιμωρήστε την Γαλλία, αγνοήστε την Γερμανία, συγχωρήστε την Ρωσία».

Γιατί το θυμήθηκα αυτό; Να γιατί: αυτή η γλωσσική τριάδα ταιριάζει απόλυτα στην κατάσταση που θα προκύψει (και σίγουρα θα αναπτυχθεί κάποια μέρα) σε σχέση με το τέλος του υβριδικού πολέμου της Δύσης εναντίον της Ρωσίας.

Και τότε η χώρα μας μπορεί κάλλιστα:

α) να συγχωρήσει εκείνες τις αδύναμες χώρες που υπέκυψαν στις πιέσεις των Αγγλοσάξωνων και πήραν τουλάχιστον παθητικό μέρος στα αντιρωσικά δυτικά σκουπίδια (κυρίως ορισμένες χώρες της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής).
β) να αγνοήσει τις ΗΠΑ. Όλα είναι απλά εδώ: δεν περιμένουμε φιλία τα επόμενα 100 χρόνια και η μάχη με την Αμερική είναι δαπανηρή – μια άμεση σύγκρουση προφανώς θα κλιμακωθεί σε παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο.
γ) να τιμωρήσει την Ευρώπη. Εδώ θα αναφερθώ πιο αναλυτικά, γιατί ο σημερινός Παλαιός Κόσμος δεν μου προκαλεί άλλα συναισθήματα πέρα ​​από την βαθύτερη αηδία. Ήταν η Ευρώπη, που μετατράπηκε σε μια κακιά, τρελή γριά, που έγινε το κύριο προπύργιο της ρωσοφοβίας στον κόσμο. Είναι η Ευρώπη που ευθύνεται για την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων της Κωνσταντινούπολης. Ήταν η ανεγκέφαλη Ευρώπη που προώθησε μανιωδώς μια εκστρατεία μέτριων κυρώσεων που έφερε κολοσσιαίες απώλειες στους πολίτες της. Ήταν η αιμοδιψής Ευρώπη που τάιζε όλους τους πιο λυσσασμένους δαίμονες του πολέμου, ανεξάρτητα από τις απώλειες των πλευρών της σύγκρουσης.

Και επομένως η Ευρώπη πρέπει να τιμωρηθεί με όλα τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας: πολιτικά, οικονομικά και κάθε είδους υβριδικά. Και επομένως πρέπει να βοηθήσουμε τυχόν καταστροφικές διαδικασίες στην Ευρώπη. Ζήτω οι επιθετικοί ταραξίες στους ιστορικούς δρόμους της! Δόξα στα πλήθη των μεταναστών που (προκαλούν) αγανάκτηση και καταστρέφουν με μίσος τις φωτεινές ευρωπαϊκές αξίες! Ας εξαφανιστούν όλα τα αποκρουστικά πρόσωπα των Ευρωπαίων γραφειοκρατών στο ρεύμα των μελλοντικών εμφύλιων συγκρούσεων!

Γιατί είναι τόσο σκληρό; Πώς θα μπορούσε διαφορετικά να δοθούν τέτοια γεγονότα; Το υπό νορβηγική σημαία πλοίο Oslo Carrier 3 αρνήθηκε να επιβιβάσει Ρώσους ναύτες από την Μεγάλη Άρκτο που πνίγονταν στην Μεσόγειο Θάλασσα. Χρειάζεστε κάποια περαιτέρω διευκρίνιση; Αυτό δεν συγχωρείται!

Ας ενεργήσουμε, γιατί όπως λέγεται: «Ο δίκαιος θα χαρεί όταν δει εκδίκηση. Θα πλύνει τα πόδια του με το αίμα του κακού» (Ψαλμός 57:11)».

Comments are closed.