Ο ελληνικός θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός: Πανηγυρισμοί για την ”παράδοση” του Αιγαίου
Πολλοί σχολιαστές στη χώρα μας τόνισαν ότι η αντίδραση της Τουρκίας στον ελληνικό θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, για τον οποίο πανηγύρισαν στην Αθήνα όχι μόνον η εθελόδουλη κυβέρνησή μας αλλά και η προσκυνημένη και με έναν τρόπο αμήχανη αντιπολίτευση, ήταν από τυπική και χλιαρή έως υποτονική.
Οι σχολιαστές αυτοί είχαν δίκιο.
Πράγματι , η αντίδραση της Τουρκίας ήταν χλιαρή. Και ήταν χλιαρή, ίσως και συμφωνημένα μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας , διότι η Τουρκία με τον ελληνικό χωροταξικό σχεδιασμό κατάφερε δύο μεγάλες στρατηγικές επιτυχίες.
ΠΡΩΤΗ επιτυχία της Τουρκίας
Πρώτη επιτυχία της Τουρκίας είναι το γεγονός ότι εν μέσω ελληνικών κυβερνητικών πανηγυρισμών για θρίαμβο πέρασε σχεδόν απαρατήρητο ένα σημαντικότατο γεγονός: Πως για τρίτη συνεχή φορά “ανεβλήθησαν” επ’ αόριστον – και στην πράξη ”ματαιώθηκαν” – οι εργασίες για την πόντιση του ηλεκτρικού καλωδίου που θα συνέδεε Κύπρο και Ελλάδα.
Με δύο λόγια ανοίγουμε υποτίθεται ως Ελλάδα με τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό το δρόμο για οριοθέτηση, κατά το διεθνές δίκαιο, υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ στο Αιγαίο και την ίδια στιγμή η τάχα “υποχωρούσα” και “ηττημένη” Τουρκία, υπό την απειλή του στόλου της, “ματαιώνει” την πόντιση του ελληνικού καλωδίου στο Αιγαίο, στο οποίο μόλις έχουμε καταγράψει περήφανα τα θαλάσσια δικαιώματά μας.
Η γελοιότητα μάλιστα της τραγωδίας μας έγκειται στο γεγονός ότι και υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας να ήταν η θάλασσα έξω από τα χωρικά ύδατα της Κάσου και τότε ακόμα η Τουρκία δεν είχε κανένα δικαίωμα να εμποδίσει την πόντιση του ηλεκτρικού καλωδίου.
Διότι η πόντιση καλωδίου, με βάση το άρθρο 79 της διεθνούς σύμβασης για τη Θάλασσα, είναι ελεύθερη και κατοχυρώνεται στο πλαίσιο της ελευθερίας των θαλασσών.
Η Τουρκία, αποτρέποντας την πόντιση καλωδίου ανοιχτά της Κάσου, κατοχυρώνει στην πράξη τη συγκυριαρχία της και στην πραγματικότητα την επικυριαρχία της στο Αιγαίο , όσους χάρτες, χωρίς μάλιστα νομική βάση, και αν εμφανίζουμε .
ΔΕΥΤΕΡΗ επιτυχία της Τουρκίας
ΔΕΥΤΕΡΗ επιτυχία της Τουρκίας είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση με τον θαλάσσιο χάρτη που εμφάνισε για τη χώρα μας “έθαψε” κυριολεκτικά τα 12 ν.μ., έως τα οποία η Ελλάδα έχει νόμιμο και μονομερές δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα , μεγαλώνοντας την πατρίδα μας, τα οποία χωρικά ύδατα, ως γνωστόν, ισοδυναμούν με χώρο πλήρους εθνικής κυριαρχίας, αντίστοιχο με έδαφος της ελληνικής ηπειρωτικής επικράτειας.
Τα 12 ν.μ., όμως, δεν εμφανίστηκαν καθόλου στον ελληνικό θαλάσσιο χάρτη, όπως όφειλαν και όπως εδίδετο χρυσή ευκαιρία να κατατεθούν νομίμως στην Ε.Ε. , ως επέκταση και των δικών της “συνόρων”.
Και τα 12 ν.μ. δεν εμφανίσθηκαν στον δυσκολονόητο ελληνικό θαλάσσιο χάρτη ούτε καν ως διακεκομμένη γραμμή, παρά μόνον στο τέλος του άρτη ως τυπική δευτερεύουσα υποσημείωση, όπως αυτή που κατά καιρούς επικαλούνται ανόρεχτα και ως άλλοθι οι ελληνικές κυβερνήσεις , λέγοντας , επί τρεις και πλέον δεκαετίες τώρα, αορίστως, ότι τα 12 ν.μ. είναι δικαίωμά μας που ΘΑ(!) ασκήσουμε στον “κατάλληλο” χρόνο, ο οποίος, όμως, δεν φαίνεται να έρχεται ποτέ!
Δικαίωμα, όμως, άκρως επίκαιρο, όπως τα12 νμ , το οποίο, σχεδόν, προκαλούμεθα να ασκήσουμε και παρά την επείγουσα εθνική και οικονομική του σημασία παραπέμπεται στις καλένδες, κινδυνεύει να ατονήσει και περίπου να θεωρηθεί ότι στην πράξη έχει καταχωνιαστεί στα αζήτητα, μέχρι του σημείου ώστε να μπορεί να καταστεί αργότερα ”πρόκληση” οποιαδήποτε απόφαση για την εφαρμογή του!!!
Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός που η κυβέρνηση κατέθεσε , χωρίς καμία προτέρα διαβούλευση και χωρίς κανένα δημόσιο διάλογο, κινδυνεύει , από μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα μας , να καταστεί παγίδα και θηλειά στο λαιμό της και το μέλλον της.
Δεν υπάρχει τίποτα το χειρότερο όταν σε ένα πολιτικό σκηνικό κυριαρχούν από κοινού η άγνοια, ο φόβος, η υποτέλεια, η διαφθορά, η διαπλοκή και οι πελατειακές σχέσεις.
ΠαναγιώτηςΛαφαζάνης
Comments are closed.