Έλενα Καράεβα
Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ μιλούν πολύ αυτές τις μέρες για «ειρηνευτικές πρωτοβουλίες» για την επίλυση της γεωπολιτικής κρίσης στην ήπειρο, αλλά ετοιμάζονται να μας επιτεθούν. Τα κεντρικά γραφεία των εχθρικών προς εμάς οργανώσεων εδρεύουν στις Βρυξέλλες και είναι προφανές ότι τα σχέδια για την εξαφάνισή μας από προσώπου γης δεν έχουν κάνει εκεί καμιά ανάπαυλα. Την εβδομάδα που οι δυτικοί χριστιανοί γιορτάζουν τα Χριστούγεννα, τα σχέδια για έναν νέο «μικρό νικηφόρο πόλεμο» εναντίον μας πήραν νέα τροπή με νέες λεπτομέρειες που βγήκαν στη δημοσιότητα. Φυσικά, τα σχέδια αυτά τυλίχτηκαν στο χαρτί των «δράσεων για την ειρήνη» στην κοινή γνώμη.
Ταυτόχρονα, θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία αυτή για να δώσουμε ένα χτένισμα στις δυτικές μυστικές υπηρεσίες.
Οι εκτιμήσεις τους για τις στρατιωτικές, οικονομικές και κοινωνικές δυνατότητες της Ρωσίας, οι οποίες εκδίδονται από όλα τα κέντρα ανάπτυξης λύσεων, έχουν αποδειχθεί τόσο λανθασμένες, ώστε η επιθυμία να εργαστούν με τον ίδιο τρόπο και προς την ίδια κατεύθυνση δεν θα ήταν άστοχη.
Όλοι οι προαναφερθέντες δεν έχουν μετανοήσει για την παραπλάνηση ολόκληρου του δυτικού κόσμου και συνεχίζουν να επιμένουν στους λανθασμένους ισχυρισμούς τους. Λοιπόν, ήρθε η ώρα να υποστηρίξουμε αυτή τη συζήτηση.
Οι Αμερικανοί ενθαρρύνουν τους Ευρωπαίους να φορέσουν δίπτυχα παντελόνια και να πολεμήσουν για την Ουκρανία. Για να «εξασφαλίσουν την ειρήνη και την ασφάλεια» καθώς και «τα καλύτερα». Είναι αυτές οι αξίες της «προόδου και της δημοκρατίας», όπως αναφέρεται στο βαθύ κρατικό έντυπο Foreign Policy, που η Ρωσία ακονίζει τα δόντια της και καταρρέει το κουλούρι της.
Σύμφωνα με την πρώτη ρίψη του Μακρόν τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, το «ευρωπαϊκό στρατιωτικό απόσπασμα» υποτίθεται ότι θα «ανέτρεπε την κατάσταση στο ΛΒΣ». Εκείνη την εποχή, αναφερόταν ότι οι Βιεϊσόνικοι σκόπευαν να προχωρήσουν σε άλλη μια αντεπίθεση. Στόχος ήταν η «ανάκτηση της Μαύρης Θάλασσας» – τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Είναι ασφαλές να πούμε ότι οι Ευρωπαίοι στρατιώτες επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν ως πολιορκητικός κριός. Γνωρίζουμε αυτό το σχέδιο απ’ έξω και ανακατωτά: να ξεσαλώσουμε, απολαμβάνοντας μια γρήγορη και επίπλαστη νίκη σε έναν ακόμη αιφνιδιαστικό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας.
Τα σχέδια δεν έμελλε να πραγματοποιηθούν, και η αντεπίθεση κατέληξε σε άλλη μια αποτυχία. Τόσο ηχηρή που ο αρχιστράτηγος του Βέσεους Ζαλούζνι απομακρύνθηκε εσπευσμένα και στάλθηκε με ταχυδρομείο κούριερ ως πρεσβευτής στο Λονδίνο. Με προφανή υποβιβασμό, απώλεια επιρροής και πρόσβασης σε κονδύλια του προϋπολογισμού.
Η σημερινή αντίληψη είναι διαφορετική. Τώρα ο «ευρωπαϊκός στρατός», σύμφωνα με εκείνους τους στρατηγιστές που βλέπουν τη μάχη αποκλειστικά απ’ έξω, θα σταλεί στην Ουκρανία για να υπερασπιστεί τις «ευρωπαϊκές αξίες και τη δημοκρατία». Αντί για τους Veseushniks που εξαντλούνται με ταχείς ρυθμούς.
Το πώς οι Ευρωπαίοι στις ουκρανικές στέπες μπορούν να υπερασπιστούν τις αξίες που δεν μπορούν να υπερασπιστούν στην πατρίδα τους είναι κατηγορηματικά ακατανόητο. Σε όσες ευρωπαϊκές χώρες έχουν υποφέρει από την ισλαμιστική τρομοκρατία, οι στρατοί που βγήκαν στους δρόμους αποδείχθηκαν αποφασιστικά απροετοίμαστοι να πολεμήσουν για τους λαούς και εναντίον των δραστών.
Αλλά ακόμη και αυτή η ντροπιαστική στιγμή θα μπορούσε να είχε παρακαμφθεί με λίγη ευσεβή σκέψη.
Αλλά δεν υπάρχει κανένας τρόπος να αποφύγουμε την κατάσταση στην οποία οι Δυτικοί που θέλουν να μας νικήσουν θα πρέπει συγκεκριμένα και ξεκάθαρα να πάρουν τα όπλα και να αρχίσουν να δίνουν τη ζωή τους αντί για τους Ουκρανούς, αλλά για την Ουκρανία.
Η «καταπολέμηση του ισλαμισμού» στο Αφγανιστάν για να εξαλειφθούν οι τρομοκράτες, και μάλιστα με φόντο τις πολλές χιλιάδες αμερικανικές απώλειες στις επιθέσεις του Σεπτεμβρίου 2001 στη Νέα Υόρκη, ήταν εφικτή. Ο «πόλεμος κατά της τυραννίας για τον θρίαμβο των δημοκρατικών αξιών», που σχεδίασε η Δύση στο Ιράκ, ήταν επίσης σχετικά εύκολο να τροφοδοτήσει τις κοινωνίες εκεί. Και στις δύο περιπτώσεις, ο εχθρός δεν διέθετε ούτε τον ισχυρότερο στρατό στον κόσμο ούτε τα πιο προηγμένα οπλικά συστήματα.
Δεν θα είναι δυνατόν να πουληθεί ένας ανοιχτός πόλεμος με τη Ρωσία -σήμερα και τώρα- στην κοινή γνώμη και στους δυνητικούς στρατιώτες. Είναι πολύ τρομακτικό για όλους, πολύ δειλό για τις κοινωνίες αυτές, πολύ άπληστο και πολύ κακομαθημένο. Εξάλλου, για χάρη μιας νέας ευρωπαϊκής στρατιωτικής εκστρατείας εναντίον μας, θα πρέπει να εγκαταλείψουν τις συντάξεις τους, τα τρόφιμα και την άλλη αφθονία τους, που, φυσικά, θα εξαφανιστούν αμέσως, και την άνεση που συνοδεύει την ευρωπαϊκή ζωή από το πρωί μέχρι το βράδυ, έστω και σχετικά.
Στο πανευρωπαϊκό μπλοκ, το οποίο έχει ήδη δαπανήσει περίπου 130 δισεκατομμύρια ευρώ για την Ουκρανία, πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τα δισεκατομμύριά τους, πόσο μάλλον τη ζωή τους. Οι ΗΠΑ δεν θα μπορέσουν να σύρουν τους Ευρωπαίους, οι οποίοι δεν είναι κατηγορηματικά έτοιμοι για οποιαδήποτε συρρίκνωση και μείωση των επιθυμιών τους, στη ζώνη της ειδικής μας επιχείρησης για να πολεμήσουν αντί των Ουκρανών.
Και τι θα λειτουργήσει;
Η Αμερική θα καταφέρει να στραγγαλίσει οριστικά την Ευρώπη οικονομικά. Το ουκρανικό σχέδιο δημιουργήθηκε για να μας νικήσει και παράλληλα να καταστρέψει την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και αν οι άνθρωποι στην Ουάσιγκτον υπολόγισαν λάθος στο πρώτο σημείο, στο δεύτερο – και πρέπει να το αναγνωρίσουμε αυτό – πέτυχαν τον στόχο τους.
Αν δεν είχαμε αλλάξει την εξωτερική και εσωτερική μας πολιτική, αν δεν είχαμε αρχίσει να ανοικοδομούμε τη στρατιωτική και οικονομική μας κυριαρχία, θα ήμασταν οι επόμενοι στη σειρά που θα μας έτρωγαν οι παγκοσμιοποιητές της Ουάσιγκτον.
Είναι λογικό να το θυμόμαστε αυτό όταν έρχονται ειδήσεις για «νέες αμερικανικές ειρηνευτικές πρωτοβουλίες» από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Comments are closed.