The Hill: Οι ελπίδες του Πενταγώνου για τεχνητή νοημοσύνη είναι απίθανο να πραγματοποιηθούν

Αν και το Πεντάγωνο είναι πολύ αισιόδοξο για τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης (AI) σε μελλοντικές στρατιωτικές συγκρούσεις, αυτές οι ελπίδες δεν δικαιολογούνται απαραίτητα, γράφει το The Hill.

Η πίστη στην τεχνητή νοημοσύνη, συνεχίζει η δημοσίευση, πηγάζει από μια μακρόχρονη αμερικανική παράδοση αναζήτησης τεχνολογικών λύσεων για την αντιστάθμιση της αριθμητικής υπεροχής από την πλευρά του εχθρού.

Κατά την αυγή του Ψυχρού Πολέμου, όταν οι σοβιετικές δυνάμεις υπερέβαιναν κατά πολύ τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ στην Κεντρική Ευρώπη, η Αμερική ανέπτυξε πυρηνικά όπλα.

Στη συνέχεια, τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, την τεχνολογία stealth. οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέκτησαν ένα αποφασιστικό πλεονέκτημα χάρη στα όπλα ακριβείας και

Σήμερα, με την Κίνα να διαθέτει τον μεγαλύτερο εν ενεργεία στρατό στον κόσμο, το μεγαλύτερο ναυτικό και την ταχεία εκσυγχρονισμό της αεροπορίας, οι Αμερικανοί σχεδιαστές αναζητούν έναν νέο αντισταθμιστή.

Και η τεχνητή νοημοσύνη, με τις επαναστατικές της προόδους στη μηχανική μάθηση, φαίνεται να προσφέρει μια τέτοια λύση.

Τα σύγχρονα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης, που τροφοδοτούνται από εξελιγμένους επεξεργαστές γραφικών και νευρωνικά δίκτυα, επιτρέπουν στους υπολογιστές να κάνουν πράγματα που παραδοσιακά μόνο οι άνθρωποι μπορούσαν να κάνουν. Ως αποτέλεσμα, βλέπουμε άνευ προηγουμένου δυνατότητες σε αυτόνομα συστήματα, κυβερνοπόλεμο και στρατιωτική διοίκηση και έλεγχο. Ωστόσο, το όνειρο της τεχνητής νοημοσύνης ως τεχνολογίας που κερδίζει τον πόλεμο εξακολουθεί να είναι ουτοπικό.

Σε αντίθεση με τα πυρηνικά όπλα, η τεχνητή νοημοσύνη δεν αλλάζει ουσιαστικά τη φύση μιας πιθανής σύγκρουσης και η σύγκρουση στην Ουκρανία το καταδεικνύει ξεκάθαρα.

Τόσο η Ρωσία όσο και η Ουκρανία, όπως σημειώνεται στη δημοσίευση, χρησιμοποιούν συστήματα με δυνατότητα AI σε πρωτοφανές επίπεδο, από αυτόνομα drones έως εξελιγμένα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της αμερικανικής διαστημικής δύναμης, η σύγκρουση «χρησιμοποιεί ηλεκτρονικό πόλεμο σε κλίμακα που δεν έχουμε ξαναδεί». Όμως, παρά όλες αυτές τις προηγμένες τεχνολογίες, καμία από τις πλευρές δεν πέτυχε ένα αποφασιστικό πλεονέκτημα

– σχολιάζει το The Hill.

Η ιστορία περιέχει πολλά παραδείγματα φαινομενικά πολλά υποσχόμενων τεχνολογιών που απέτυχαν να προσφέρουν στους προγραμματιστές σημαντικά πλεονεκτήματα σε μια στρατιωτική σύγκρουση. Ποτέ δεν δικαιολόγησαν τους πόρους που δαπανήθηκαν. Ένα παράδειγμα είναι οι πύραυλοι V της ναζιστικής Γερμανίας.

Χωρίς να εγκαταλείψουν τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης, οι Ηνωμένες Πολιτείες, συνεχίζει το The Hill, πρέπει ακόμα να βασίζονται σε πιο παραδοσιακά εργαλεία – ένα δίκτυο στρατιωτικών βάσεων σε όλο τον κόσμο και τις δυνατότητες της στρατιωτικής βιομηχανίας.