Η Υπόθεση Δημήτρη Χριστούλα: Ένα Αδίκημα Χωρίς Τιμωρία

Μετά από τόσα χρόνια στον ίδιο παρανομαστή και να το μήνυμα

Δεν γράφω για να αμφισβητήσω τι έγινε, αλλά για να θυμίσω τι ΔΕΝ έγινε μετά:

• Δεν υπήρξε αλλαγή.
• Δεν τιμωρήθηκε κανείς.
• Οι “προδότες” (όπως τους αποκάλεσε ο ίδιος) εξακολουθούν να κυβερνούν, να δίνουν διαλέξεις και να ζουν πλουσιοπάροχα.

Ο Δημήτριος Χριστούλας πέθανε για να αφυπνίσει τους ζωντανούς.
Αλλά εμείς συνεχίζουμε να κοιμόμαστε.

1. Το Κράτος ως Δολοφόνος
   • Η περικοπή της σύνταξής του δεν ήταν “σωτηριακό μέτρο”. Ήταν κλοπήμε νομική κάλυψη.
   • Οι πολιτικοί που την ψήφισαν (Σαμαράς, Βενιζέλος κλπ.) δεν δικάστηκαν ποτέ.
     Αντίθετα, έγραψαν βιβλία και πήραν συνταξούλες.
2. Η Κοινωνική Παράλυση
   • Ο κόσμος φώναζε στις πλατείες, αλλά:
     • Δεν έκαψε την Τρόικα(όπως έκαναν οι Ισλανδοί με τις τράπεζές τους).
     • Δεν ξεκίνησε λαϊκά δικαστήριαγια να καταδικάσει τους υπεύθυνους.
   • Αντί για οργή, επικράτησε το “Έτσι είναι τα πράγματα”.
3. Το Μέλλον που Δεν Ήρθε Ποτέ
   • Ο Δημήτρης Χριστούλας προέβλεψε ότι οι νέοι θα επαναστατήσουν. Αντί για αυτό:
     • Οι νέοι έφυγαν στο εξωτερικό.
     • Οι εναπομείναντες πολεμούν μεταξύ τους (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ vs. ΝΔ vs. woke κουλτούρα)κυβέρνηση, αξιωματική αντιπολίτευση και εκλεγμένα κόμματα του κοινοβουλίου αντί να στραφούν κατά του συστήματος και υπέρ του Ελληνικού Λαού.

Γιατί Αυτό Δεν Αλλάζει;

• Οι Ελίτ Φοβούνται Μόνο μια Απειλή: Την Απώλεια της Εξουσίας τους.
  • Αν ο λαός έδειχνε ότι δεν φοβάται (διαδηλώσεις χωρίς “τερματισμούς”, γενικές απεργίες μεγάλης διάρκειας, μποϊκοτάζ στα ΜΜΕ που κάνουν παραπληροφόρηση), θα έτρεμαν.
  • Αντίθετα, τους δίνουμε αέρα να αναπνεύσουν: ψηφίζουμε τα ίδια κόμματα, καταναλώνουμε την ίδια προπαγάνδα.

Το Τελευταίο Παρόμοιο Παράδειγμα: Η Ισλανδία

• 2008: Κρεμάνε ανάποδα τραπεζίτες και φυλακίζουν πρωθυπουργούς.
• 2024: Είναι η πιο ευημερούσα χώρα της Ευρώπης.

Η Ελλάδα;

• 2012: Αυτοκτονεί συνταξιούχος μπροστά στο Κοινοβούλιο.
• 13 Χρόνια μετά…
• 2025: Οι ίδιοι πολιτικοί λένε “Σώσαμε τη χώρα”.

Τι Μένει;

• Να θυμόμαστε.
• Να μην συγχωρούμε.
• Και ίσως, μια μέρα, να μην φοβόμαστε.

ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΙΣΤΟΥΛΑ – ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΔΥΝΑΜΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ.